15-01-2011 @ 09:23
Appels met peren vergelijken – dat is in toenemende mate de taak van de jury van de Pop Media Prijs. Dat is overigens helemaal niet zielig, want het zijn vaak mooie appels, en sappige peren. Maar niettemin wordt het er, in een tijd waarin genres worden overschreden en grenzen opgerekt, niet eenvoudiger op om tot een afgewogen oordeel te komen.
De drie genomineerden voor de Pop Media Prijs 2010 hebben dan ook, afgezien van het feit dat de jury de kwaliteit van hun werk hoog acht, vrijwel niets gemeen. De een viel op met een boek dat zowel qua vorm als inhoud opmerkelijk genoemd mag worden. Hij reisde af naar New Orleans, muziekstad pur sang, alwaar hij zich liet vollopen met indrukken en een veelheid aan sociale, culturele en muzikale verhalen, die hij op een eigenzinnige, persoonlijke manier met elkaar wist te verbinden.
Een andere genomineerde blonk juist uit op de vierkante meter. In een tijd waarin er steeds minder geld en ruimte is voor muziekdocumentaires, slaagde hij er in zijn filmpjes voor de Top 2000 telkens weer in om de kijker in een paar minuten mee te nemen in een emotioneel geladen verhaal met een onmiskenbaar een duidelijke eigen vorm, sfeer en emotie. Gemaakt vanuit het hart, met een speciale aantekening voor het camerawerk, dat het verhaal van een zeer eigen, filmisch karakter voorziet.
Toch is de keuze van de jury niet gevallen op een van deze twee mensen, maar op iemand wiens werkzaamheden zeer moeilijk vast te pinnen zijn op één terrein. Hij is een duizendpoot: muzikant, dj, programmamaker, tv-presentator, en boven alles een voorvechter van alternatieve muziek – ook muziek die je op een zender als 3FM niet vaak hoort. Hij valt op door een sterke betrokkenheid met muzikanten, die zich hoor- en zichtbaar bij hem op hun gemak voelen. De jury roemt zijn brede smaak, en zijn grote hart voor bands van Nederlandse bodem. Niet alleen in zijn radiowerk, maar ook een seizoen lang in de Nederpopshow, waarin aandacht wordt geschonken aan een deel van ons muzikale erfgoed dat er maar al te vaak bekaaid vanaf komt.
Zijn aanpak past bovendien bij deze tijd. Door gebruik te maken van sociale media creëert hij interactie met zijn luisteraars, en weet zo de impact van zijn radiowerk te vergroten. Dit alles doet hij op een oprechte, geloofwaardige manier. Hij neemt zijn publiek serieus. Daarnaast is hij een van de weinige mediafiguren die zijn programma’s omtrent muziek ook een politieke en actuele lading meegeeft. Met onder andere de reportages die hij maakt voor Serious Request weet hij overtuigend duidelijk te maken dat entertainment, politiek en actualiteit elkaar niet per se bijten.
Hoewel we hem met deze opsomming nog altijd te kort doen - zijn dit jaar verschenen boek over Afrika, de Wilde Wereld, zit hartverscheurend dicht op de huid van de geschiedenis - mag duidelijk zijn dat de winnaar van de Pop Media Prijs een veelzijdig mens is. Noem hem een radiozendeling, noem hem een muziekambassadeur, noem hem de Nederlandse Jools Holland. De Pop Media Prijs 2010 gaat naar: Eric Corton.
De jury: Tom ter Bogt (voorzitter), Marlies Timmermans, Charlie Dee, David Kleijwegt, Wijnand Honig, Sander Donkers.