25-01-2006 @ 16:23
door Sicco Roukema
Hanoi Rocks "Another Hostile Takeover"
(Demolition Records / Bertus)
Zou een band als Hanoi Rocks nog nieuwe fans weten te winnen? Ik vraag het me af. Deze legendarische cultband speelt een vergeten en vaak een belachelijk gemaakt genre. Maar de hairmetal / glamrock van deze Zweden heeft nog niets ingeboet en ook Another Hostile Takeover is weer een blauwdruk. Waar andere bands hun grootste hits moeten herhalen, schudt Hanoi Rocks ze na al die jaren nog gewoonweg uit haar mouw. Back In Yer Face opent glorieus dit geweldige album. Een heerlijk smerige rocker met uitstekend refrein en een mooie vintage gitaarsound. Hurt is een midtempo track die tot dansen uitnodigt. Wederom een prachtige compositie. Het sterke van Another Hostile is de afwisseling. The Devil In You is funky pop, Love swingt in een bijna jaren 50 stijl de pan uit, Talk To The Hand klinkt als AC/DC, No Compromise, No Regrets is een soort powerballad en zo kan ik nog wel even doorgaan. Voor iedereen die de bands sowieso een warm hart toedraagt, liefhebbers van glamrock, hardrock en gewoonweg mooie liedjes, zouden Another Hostile Takeover niet mogen laten liggen.
Gwar "War Party"
(DRT / Pias)
De monsters van Gwar zijn weer eens terug en leveren en passant hun beste plaat af. Betekend dit dat we ook met een goed album te maken hebben? Gedeeltelijk. GWAR heeft er voor gekozen om alles vooral om hun live show te laten draaien. Veel bloed, pis, afgehakte ledenmaten en sex met dooie dieren. Muziek kwam vaak op een tweede plaats. Met War Party leveren ze zeker geen origineel of wereldschokkend album af, maar wel een redelijk consistent trash plaatje. Bring Back The Bomb, Bonesnapper en The Bonus Plan zijn buitengewoon lekkere tracks. Aan dit oorlogsfeestje valt dus best plezier te beleven.
Bleeding Through "The Truth"
(Trustkill / Roadrunner)
Bleeding Through is een band die weer wat nieuws wil toevoegen aan metal en komt met een eigenwijs geluid voor de dag. De brute metal heeft veel oude death en trash invloeden en doet qua heftigheid bijna Scandinavisch aan. Dan doen natuurlijk meer metalcore bands, maar Bleeding Through gooit er ook behoorlijk veel keyboards doorheen. Brute vocalen worden afgewisseld met mooie meezingstukken. Dit contrast werkt goed en komt niet bedacht over. Zelfs een ballad achtige track als Line In The Sand past prima tussen al dat beuk geweld. De productie is moddervet (wat natuurlijk een vereiste is voor dit genre). Enige minpuntje is dat het brute metal aspect enigszins gaat vermoeien naar het eind van het album toe. Maar het schitterende einde van de titeltrack maakt alles weer goed.
Dozer "Through The Eyes Of Heathens"
(Bertus Distributie)
Wie loos wil gaan op heftige stoner moet Dozer in huis halen. Deze Zweden werden wel eens als 2e hands bestempeld, maar Through The Eyes Of Heathens is een mega heftige plaat. Wat Monster Magnet, wat QOTSA (eerste album), Soundgarden (Badmotorfinger), een prima passende gruizige mix en men heeft een toppertje in handen. Niet vernieuwend, maar wel inspelend op de oergevoelens van de liefhebber. Dit is gewoon wat je wilt horen in het genre. Met dit album nestelen ze zich zondermeer in de hogere regionen.
Rhapsody "Live In Canada 2005"
(SPV / Rough Trade)
Elven, trollen, tovenaars verenigd u. Een nieuwe Rhapsody is uit. Liefhebbers van fantasy beursen zullen hun vingers weer aflikken. Nieuw is het niet helemaal, want we hebben hier te maken met een live plaat. Live in Canada en het doet me een beetje denken aan jaren 70 live platen. Niet zo zeer muzikaal, maar wel qua sfeer. Het publiek is wild en staat er hard ingemixt, er komt een drumsolo voorbij en frontman Fabio Lione zit op de praatstoel. In het Frans nog wel (wat niet veel beter is dan zijn Engels, maar ik heb hier alle respect voor). De band gaat er vol voor en de fans krijgen meer dan ze zouden verwachten denk ik. Verder een prima doorsnede van hun studioplaten staat hierop vertegenwoordigd. Al met al een uitstekend live album en waar voor je geld voor de fans van Rhapsody.