ZWARE AANRADERS week 04

26-01-2005 @ 16:01

door Sicco RoukemaOPEN HANDS 'YOU AND ME'(Roadrunner records/ CNR ent.)Een rock recensent kent ook wel eens een band niet. Open Hands bestaat al een kleine 5 jaar en heeft al 1 album voor You And Me uit. Ik kende de band niet. Het hoesje, de bandnaam en de album titel nodigden ook niet uit om de band te leren kennen. Maar, wat een verrassing is het als je 'You And Me' opzet. Pure Concentrated Evil hakt er in als koek en is n van de betere stonerrock songs die ik in jaren heb gehoord. 'Her Song' is pure indie pop, 'Tough Girl', de eerste single, is een puike alternatieve rocksong. Maar er staat ook oldschool hardrock op, progrock, emo en metal. Open hands versmelt alles op een zeer natuurlijke wijze en het album klinkt als n geheel, ondanks de uiteenlopende stijlen. Geweldige plaat van een geweldige band. Mijn eerste ontdekking van dit jaar.The Used "In Love and Death"(Warner Music)Was het debuut van The Used al zon beetje het allerbeste wat er op gebied van nu en of alternative metal uit is gekomen, In Love and Death is nog beter. Paradepaardje van The Used is natuurlijk de volkomen geschifte Bert McCracken. Maar wat heeft deze gozer een godvergeten mooie stem. Veel beter kom je ze niet tegen. Take It Away opent spetterend. Een gedreven uptempo riff die wanneer de zang inzet terugvalt in half time. Een typische The Used song. Hard en mooi tegelijk. I Caught Fire is een lekkere commercile radiotrack met een zeer pakkend refrein. Ook het derde nummer klinkt aanvankelijk op de goede manier commercieel, maar Bert McCracken laat hier ook een paar keer zijn maniakale kant horen. The Used weet hun popkant prachtig te combineren met het hardere werk en dat is vooral te wijten aan de geweldige zang. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Ondanks dat Bert worstelt met alle levensvragen en zo labiel is als het maar kan, krijgt de muziek van The Used nergens iets depressiefs mee. Hoe zwaar de teksten ook zijn, er zit een vorm van hoop in de liedjes en dat maakt deze band ook zal zo bijzonder. Een mooi voorbeeld hiervan is het schitterende akoestische Yesterdays Feelings. The Used heeft zich overtroffen met dit tweede album. Er is geen schokkende koerswijziging ingezet, het is een logisch vervolg op hun eerste en n die alle beloften waarmaaktMidnattsol "Where Twilight Dwells"(Napalm Records / Rough Trade)Ik ben lichtelijk allergisch geworden voor gotische metalbands met meisjes in jurken. Er zijn er gewoonweg te veel en de stijl is het niet voor mij. Het Noors / Duitse Midnattsol heeft zelfs twee meisjes in de band. En is de zus van Liv Kristine (Carmen). Na beluistering blijkt dat de Gotische invloeden gelukkig niet erg aanwezig zijn. De metal van Midnattsol is vrij stevig aangezet. Hier en daar klinken in met name de zanglijnen folk invloeden door, maar ook die worden beperkt gehouden. De stem van Carmen is warm en geeft de softe kant aan de band. Gelukkig blijft ze ingetogen zingen en gaat ze niet de hele tijd van hoog naar laag als een opera zangeres. Kortom, Midnattsol is zelfs voor mij uit te houden. Dan moeten we het hier wel over een hele goeie band hebben.Frank Marino & Mahogany Rush "Real Live"(SPV / Rough Trade)Al een lange tijd niets meer gehoord van deze Canadese gitaarheld van de oude stempel. 'Real Live' bevat opnamen die ook al weer drie jaar oud zijn, maar dat zal de liefhebber een zorg zijn. De kwaliteit van de opnamen mag er zijn, dus geen reden tot geklaag. Meer dan 150 minuten muziek staat er op deze dubbelaar. Veel medleys, want mans ouvre is natuurlijk lang niet in 150 minuten samen te vatten. Jammer dat er weinig tracks van Power Of Rock n Roll op staan. Maar ach, verder valt er veel te genieten van vooral lang uitgesponnen gitaarsolos. Dat hoor je tegenwoordig toch niet meer, maar Frank soleert er graag op los. Verder ook nog wat Hendrix covers (mag bij dit soort gitaristen nooit ontbreken.) Pure hardrock met ellenlange solos. Absolute must have voor liefhebbers van dit soort onversneden rockGreen Carnation "The Quiet Offspring"(Season Of Mist / Rough Trade)Een band uit Noorwegen die uitkomt via Season Of Mist. Dan verwacht je gauw een bak tering herrie van hier tot Oslo. Maar niets is minder waar in het geval van Green Carnation. Deze band had al een zeer bijzonder werkje op haar naam staan (Light Of Day, Day Of Darkness) waarop ze n nummer hadden gezet vol experimenten, maar dit is weer heel wat anders. Pure hardrock met erg veel melodie en invloeden uit de progressieve hoek. Maar, het belangrijkste van alles is dat het zeer toegankelijk klinkt. Hier en daar zelfs pianostukken die wat aan Jeff Buckley doen denken (!!!). Gevarieerde plaat die meerdere luisterbeurten nodig heeft om alles te ontdekken.

Gerelateerde nieuwsberichten

Deel dit artikel op: