22-09-2004 @ 22:24
door Sicco RoukemaTERROR "ONE WITH THE UNDERDOGS" (Trustkill/Roadrunner )Terror is eigenlijk net zo'n band als Hatebreed. Vernieuwend is het niet, maar de keiharde hardcore wordt met zoveel bravoure en overtuiging neergezet, dat je graag wilt geloven dat je met de redders van het genre te maken hebt. Jesus, wat zijn deze mannen boos!! Op One With The Underdogs wordt het tempo af en toe naar beneden geschroefd. Dit geeft net de afwisseling die hun debuut album ontbeerde. Verder valt er weinig te vertellen over dit vernietigende plaatje. Hard, ongelofelijk strak en zo opgefokt als ik weet niet wat. Wie Hatebreed, Madball en Cro-Mags ziet zitten, kan hier niet omheen.Doro Classic Diamonds(AFM Records/Rock Inc/Bertus)Doro begeeft zich op glad ijs. Weken met een klassiek orkest. Een ongelofelijk uitgemolken concept, wat tot op heden weinig memorabels heeft opgeleverd.Eerste nummer..I Rule The Ruinsmmmmniet slecht gedaan. De combinatie werkt. Ook op Metal Tango is het heel goed gedaan. Het worden haast mooie popsongs op deze manier, maar ze blijven power houden. Ook Doros stem (toch niet echt een geweldige) blijft prima overeind. Op Breaking The Law (Priest) gaat het mis. Maar dat ligt niet alleen maar aan de bewerking van Doro of het orkest. Het ligt ook aan dat speenvarken van en Udo Dirkschneider. Kan die debiel niet eens aan het spit?? Maar de bewerking is ook niet geweldig. Hoe haal je het in je hoofd hier een ballad van te makenVerder is het allemaal best goed gedaan en gaat ze niet onderuit. Derhalve kan gesproken worden van een geslaagd album. Maar ik hoop dat ze het hierbij houdt.Mortiis The Grudge(Earache/Zomba)Mega trol Mortiis houdt van ambient en industrial. Op The Grudge is dit wezen uit Lord Of The Rings in de industrial bui gebleven. Broken Skin opent snoeihard en chaotisch. Electronische dance wordt afgewisseld met en rustig stuk, om vervolgens in een industrial orgasme van noise te ontaarden. Way To Wicked klinkt ook of er 30 man muziek staan te maken. Druk, volgepompt met alle geluiden die je kunt verzinnen, maarweer met een goeie zanglijn. De muziek van Mortiis is even fascinerend als zijn verschijning. Alleen waar zijn masker meer walging oproept, kent zijn kille en industrile muziek, toch mooie momenten. Die zitten hem vooral als de loops transparant blijven en het nummer het moet gaan hebben van de zanglijn en de syntie pop invloeden. Ook al zal velen de uitstraling tegenstaan, fans van Filter, God Lives Underwater en Ministry, moeten dit zeker eens gaan luisteren.Otep House Of Secrets(Capitol/EMI Music)Otep is een artieste die eerst allerlei andere kunst (of in haar geval) uitingsvormen bezigde, eer zij Otep starte. Ze was schilder en dichteres. Otep is haar echte naam en is een anagram voor Poet. Daarnaast betekent het ook nog creatieve offering in het Grieks. Het is maar dat u het weet. Dit album is weer in een andere samenstelling gemaakt dan het debuut Sevas Tra. Alleen Evil J is van de partij. Eerste wat opvalt is het brute drumwerk op een aantal tracks. Is nbiet verwonderlijk, want dit blijkt Joey van Slopknot te zijn. Die gozer is hard op weg n van de opvallendste drummers te worden. Wat verder opvalt is dat dit album, harder, extremer, gefreakter en politieker is dan haar voorganger. Spoken words wisselen spijkerharde, chaotische metal af in de stijl van Slayer en Slipknot. Bij Otep moet je niet aankloppen voor een mooi liedje. Het is meer exorcisme wat hier klinkt. Ze moet haar eigen demonen uitdrijven en dat doet ze behoorlijk heftig. Ze kotst dan wel geen bloed, maar het scheelt niet veel. Otep is voet voor Slipknot en Marilyn Manson fans. Hard en extreem.The Small Jackets Play It At High Level(GoDown Records/Sonic Rendezvous)Soms moet je een advies gewoonweg opvolgen. Play At A High Level geven deze Italianen aan op hun debuut album. Het blijken geen beginnelingen, deze gozers. Zo zit de drummer nog steeds in Paul Chains Violent Theatre. Small Jackets is wel andere koek. Denk aan Highway Star van Deep Purple en je bent al een heel eind. Kick-ass hard rockn roll. Goede zanger, sterke rampestamp songs en heerlijk lange gitaarsolos. The Small Jackets halen de jaren 70 hardrock weer in de huiskamer. Heerlijk. Van dit soort platen kan ik geen genoeg krijgen. Alix Ground(GoDown Records/Sonic Rendezvous)Band uit Bologna rond zangeres Alice Albertazzi die al sinds 1995 actief is. In Itali heeft deze band het podium al gedeeld met vele grootheden, maar buiten Itali kon er nog wel aan de bekendheid gewerkt worden. Met Ground, hun vierde album, lijkt me dat geen probleem. Alix maakt heerlijke stonerrock met, zoals al eerder gezegd, vrouwelijke vocalen. Dat is sowieso al uniek binnen het genre, maar daarbij klinkt het nog eens onwijs goed ook. Bij Alix draait het niet om het logge, maar meer om de groove. Alice legt daar uitstekende vocalen overheen. Tel daarbij psychedelische solos op en een puike productie en je hebt een goed album. OJM The Light Album(GoDown Records/Sonic Rendezvous)Italiaanse rock n roll band met een hoog jaren 60 gehalte. Smerig en soulful. 9 korte nummers, af en toe met scheurende mondharmonica. Productie klinkt ook of het zo uit die tijd stamt. Wie nog The Loved Ones kent van een aantal jaren geleden, weet wat ik bedoel. High energy rock, wat het goed zo doen in het voorprogramma van The Hives. Af en toe gaat de band wat richting stonerrock. pardon, richting MC5.