ZWARE AANRADERS WEEK 48

01-12-2005 @ 23:50

door Sicco RoukemaThe Darkness "One Way Ticket To Hell"(Atlantic / Warner music)Als fan van het eerste uur moest ik wel even slikken bij de nieuwe Darkness. Weg zijn de spontane hardrocklicks en rampestamp ritmes. The Darkness wilde niet dezelfde plaat maken en dat is ze zeker gelukt. Justin Hawkens heeft natuurlijk nooit zijn liefde voor bombast onder stoelen of banken gestoken en met een enorme berg geld tot zijn beschikking voor dit tweede album kon hij natuurlijk zijn dromen waarmaken. Daarom werd producer Roy Thomas Baker ingelijfd en die heeft in het verleden al bewezen heer en meester te zijn in bombast in de overtreffende trap. En wat is het resultaat? Een over-the-top album die alles tussen Queen, Foreigner, glamrock en AC/DC in zich heeft. De composities zijn weloverwogen en tot in de kleinste finesses perfect uitgevoerd. Dat levert bij een derde beluistering uitstekende nummers op als de titeltrack, Is It Just Me, Dinner Lady Arms en Bald. Pakkende tracks met stevige gitaarwerk en uitstekende zanglijnen. Maar het is bij nummers als Blind Man en Hazel Eyes waarin Justin en consorten alles uit de kast trekken om Queen in hun beste gayrock dagen te overtreffen. En dat lukt ze, want er is niemand die zo loos kan gaan in uitzinnig hoge vocalen als onze Justin. En in die zin is dit tweede album dus volledig geslaagd. The Darkness levert de plaat af die ze volgens mij voor ogen hadden.Slipknot "Live 9.0"(Roadrunner / CNR Entertainment)Een live album hoort bij een grote rock / metal band. En Slipknot is groot. Maar het is geen gewoon live album geworden. Dit eigenzinnige stel uit Des Moines laat namelijk niets aan het toeval over. Net als over hun imago, is ook hun naslagwerk een weloverwogen keuze. Daarom hebben ze over een periode van twee jaar de beste moment op een dubbel cd met maar liefst 23 nummers gezet. En hoe vreemd het ook mag klinken, het is geen overkill. Ik dat de reden daarvoor is dat alle nummers er in een perfecte uitvoering opstaan. Hard en gedreven. Laat het geluid live wel eens te wensen over (althans dat is mijn mening na ze een aantal maal te hebben gezien), de productie van Live 9.0 is om je vingers bij af te likken. Ditmaal staan de instrumenten perfect op elkaar afgestemd (en overstemd de gitaar niet alles) en is Corey zeer goed bij stem. Wat is deze band toch ongehoord hard en compromisloos. Toch weer een must have voor de fans.Fu Manchu "Start The Machine"(DRT / Pias)Lang was het stil uit het kamp van mijn favoriete rockers, maar na een absentie van drie jaar (afgezien van het geweldige live album) eindelijk weer een nieuw studiowerkje. De zonnige uitstraling van albums als California Crossing en King Of The Road zijn weer verdwenen em Fu Manchu is weer terug bij af. Toch is dit niet negatief bedoeld, want ook hun eerste platen waren al geweldig. Gitaren domineren de mix en de frisse ideen zijn gelaten voor wat ze zijn. Fu Manchu duwt het gaspedaal gewoon weer in tot de grond met vette songs als I Wanna Be, Make Them Believe, Written In Stone en Out To Sea. Iedere riff is onmiskenbaar Fu Manchu. De ultra coole vocalen van Scot Hill leiden ons door 12 nummers in net 35 minuten. Fu Manchu is geen QOTSA, hebben ze ook nooit beweert. Nee, de Fus kietelen je meest basic muziekgevoelens. Geen band die zo grooved als deze surf dudes. Start The Machine is in al haar eenvoud weer een geweldige plaat geworden. Stereo op 10 en genieten maar!Riverside "Second Life Syndrome"(SPV / Rough Trade)Deze Poolse progrock / symfometal band lost alle beloften in met Second Life Syndrome. Met invloeden uit verschillende metalstijlen componeert Riverside er stevig op los in een aantal lange, zeer ingewikkelde tracks die alles in zich hebben wat het genre te bieden heeft en meer. Anathema, Queensryche, Pink Floyd, Porcupine Tree eva bands hoor ik voorbij komen. Tekstueel is het een conceptalbum en een derde deel van de trilogie volgt. Alles klinkt heel ingewikkeld, maar Riverside heeft een mooie balans gevonden. Er staan ook wat kortere bondige nummers op en niet alles barst uit haar voegen van het aantal gespeelde noten. Riverside is met deze tweede doorgestoten tot de top van de symfometal.

Gerelateerde nieuwsberichten

Deel dit artikel op: